روز های زیادی به پرواز می اندیشم به پروازی در ورای زمان و مکان
پرنده ای باشم با دو بال کوچک و بی نهایت زمان تا بتوانم به تمام جهان سفر کنم درتمام تاریخ های مهم تقویم شان حضور داشته باشم و با تمام زبان ها آواز بخوانم
بگذریم؛
خانه بس ناجوانمردانه سرد است...
نوشته شده توسط سارینا شهریاری در ساعت 1:44 | لینک |