از عشق

تنها رها شدن میان بیکران سقوط

تقصیر آسمان ست که رهایت میکند یا زمین که به سمت خودش می کشاندت...؟

همیشه راهی برای رفتن خواهد بود حتی در بن بست تاریک و خاکی که خاطراتی را در آن دفن کردی و راه رفته را بازگشتی و حالا  بین ادامه دادن و تسلیم شدن وا داده ای و فقط به عقب نگاه میکنی و چیزی از احتمالات تحلیلی در ذهنت نمانده که چند درصد احتمال وقوع خوشبختی در هر راه وجود دارد 

و در پایان به این فکر میکنی که خوشبختی فلسفه ی کدام احمق بود و دقیقا چ قرنی زاده شد ؟!اگر درس هایت را بهتر میخواندی حالا فرقی به حالت میکرد که در کدام راه باید طعم مرگ را بچشی ...؟

عشق...